Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Stap voor stap bouwen aan patiënt­vei­lig­heid is een reis die nooit eindigt. Iedereen die met medisch specialistische zorg te ma­ken heeft, draagt daaraan op zijn eigen, unieke wijze bij: medisch specialisten, verpleegkundigen, leidinggevenden, stafmedewerkers, bestuurders en toezichthouders. Iedereen is immers specialist op het eigen terrein, en samen zorgen zij voor een omgeving waar de patiënt kan rekenen op de juiste zorg op het juiste moment door de juiste zorgverlener.De afgelopen 10 jaar zijn forse vorderingen geboekt bij het verbeteren van patiënt­veiligheid. Dat komt in dit boek aan de orde. Tegelijkertijd zijn verdere stappen nodig en mogelijk. Hoe zorgen we ervoor dat veiligheid intrinsiek is ingebouwd in het ontwerp en de uitvoering van onze zorg? Hoe kan veiligheid gekoppeld worden aan professioneel handelen, zonder overmatig uit te gaan van controle achteraf? Don Berwick schreef 'improving patient safety is not for the faint hearted'. Het vergt een open cultuur binnen complexe professionele organisaties, om te kunnen zien en benoemen hoe het beter kan. Aan die cultuur wil dit boek een bijdrage leveren. Onze patiënten mogen verwachten dat we die handschoen opnemen.

Veiligheid (patiënt) --- Veiligheid patiënt --- IKZ (integrale kwaliteitszorg) --- veiligheid (geneeskunde) --- ziekenhuisbeleid --- patiëntendossier --- Europe --- patiëntenbegeleiding --- ziekenhuizen; veiligheid --- kwaliteitszorg; gezondheidszorg

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

In dit afstudeerproject wordt er een antwoord gezocht op de vraag of hyperbare zuur- stoftherapie, als adjuvante therapie, een meerwaarde betekent voor de wondheling bij een diabetische voet en een veneuze ulcus. Daarnaast werd gezocht naar de rol van de verpleegkundige binnen dit proces. Chronische wonden vormen een groot probleem binnen de medische wereld. De diabetische voet en de veneuze ulcus zijn twee types van wonden die in dit project zullen besproken worden. De kostprijs voor het behandelen van deze wonden is enorm hoog en zal in de toekomst blijven stijgen door de toenemende obesitas waardoor meer mensen diabetes zullen krijgen. Ook het verlies van ledematen door amputatie in het kader van diabetes zorgt voor hoge kosten. Veneuze ulcera komen het vaakst voor. Maar liefst 80% van alle chronische wonden zijn veneuze ulcera. Door de chroniciteit lopen ook hier de kosten hoog op. De klassieke wondzorg schiet soms tekort en het aanwenden van adjuvante therapieën kan dan een uitkomst bieden. Om het effect van de chronische wondzorg en hyperbare zuurstoftherapie als adjuvante therapie op beide wondtypes te kunnen beschrijven, werden twee patiënten gedurende een aantal maanden gevolgd. De resultaten waren duidelijk. Bij de patiënt met de diabetische voet had de hyperbare zuurstoftherapie een meerwaarde waardoor er wondheling ontstond. Bij de veneuze ulcus was er echter geen verbetering zichtbaar en kon de effectiviteit van hyperbare zuurstoftherapie niet aangetoond worden. Deze resul- taten werden ook teruggevonden in de literatuur. Als besluit kunnen we stellen dat een conventionele wondbehandeling nog steeds primeert op een adjuvante therapie. Hyperbare zuurstoftherapie zal enkel bij bepaalde chronische wonden de wondheling kunnen bevorderen.